Heeft wel een tijdje geduurd eer ik aan de slag ging, want ik was al eerder met deze foto's bezig geweest, maar kon geen geschikt papier vinden en als dat niet lukt dan gaat meteen de zin in scrappen over.
De tweede pagina was een heel ander verhaal. Eerst dus het probleem met geen papier kunnen vinden en toen het probleem wat zal ik er eens bij maken. Had al van alles geprobeerd en heel toevallig kwam ik op het idee om een randje langs de zijkanten te maken. Ik wilde mijn EK success snowflakes pons gebruiken. Toevallig kwam ik uit bij het randje wat dus aan de zijkant zit. De sneeuwsterren vallen er uit als je aan het ponsen bent en die heb ik verder over de pagina verspreidt. Ben eigenlijk nog niet helemaal tevreden over deze pagina. Mis er iets en weet niet wat. Ik had al geprobeerd om een tekst op de plakken die ik gemaakt had met de dymotang, maar die was geen gezicht. Was blij dat ik die tekst nog van de foto af kon halen.
Ik weet niet of ik vind wat ik mis op deze pagina. Had hem nog met Mark bekeken en die zei misschien dat je een randje achter de foto kunt maken. Dit heb ik gedaan en dat scheelde al wel een heel stuk. Ach misschien kom ik er morgen achter. Mocht het me lukken om te vinden wat ik mis krijgen jullie dat natuurlijk meteen te zien.
Verder hebben we vanavond heel lekker gegeten. Ja jullie zullen het geloven of niet, maar ik heb iets gegeten waar ik vroeger echt van gruwelde. Het was altijd een ramp als ons mam dat op tafel zette. Ik vond het zo smerig. En al die jaren dat ik al op mezelf woon heb ik het dan ook echt niet gegeten. Maar Anouk en Mirthe hadden maandagavond op de camping bij opa en oma ook dit gegeten en tja ik vond toch wel omdat Mirthe er ook zo van gruwelt dat ik het dan ook maar weer eens moest proberen. Ons pap had namelijk al gezegd dat het wel leek of Patricia weer bij hun aan tafel zat. Aan de ene kant wel leuk om te horen, maar aan de andere kant vond ik toch wel dat ik nu na al die jaren toch nog een keertje de poging moest wagen om te kijken of het echt zo vies was als dat ik het vroeger vond. Ik lus inmiddels al veel meer groenten die ik vroeger niet lustte. En ja je kunt niet altijd alleen maar sla, spinazie, bloemkool en rode kool en bietjes eten, want dat waren eigenlijk de groenten die ik vroeger lustte. Dus Mirthe ik snap wat je bedoeld met dat lust ik niet, maar er is nog hoop.
Want wij hebben namelijk vanavond heerlijke sperziebonen gegeten. Ja jullie lezen het goed! Echt waar ik heb sperziebonen op en ze waren heerlijk!
Ik wilde er eigenlijk spekjes onder door doen, want dat schijnt het nog lekkerder te maken, maar we hadden nog wat saté over van de chinees en die hebben we er toen onderdoor gedaan. Eerst de boontje gekookt en daarna heeft Mark ze nog met de saté geroerbakt. We hadden er ook zwitserse aardappelschotel bij van Aviko en een cordon bleu met salami van de Lidl. Ook erg lekker. Misschien als je mijn bord ziet dat je denkt a bah dat ziet er vies uit, maar geloof me het was verrukkelijk.
Nu ga ik lekker op de bank samen met Mark tv kijken. Het is hier erg stil in huis en we missen Anouk en Mirthe dan ook behoorlijk, maar we weten dat ze genieten bij opa en oma op de camping en dat maakt veel goed. Nog een paar daagjes en ze komen weer naar huis. En het scrappen heeft me inderdaad geholpen om me te ontspannen, want ik voelde me er na weer beter.
Groetjes van Patricia
